Henk en Grace Dinkelman werkten in het onderwijs maar gooiden vijf jaar geleden het stuur om door af te reizen naar Lesbos. Henk vertelt in dit interview wat hen drijft en over zijn ervaringen met vrijwilligers en bewoners van de vluchtelingenkampen op Lesbos en Samos.
“In 2019 maakte ik kennis met Eurorelief tijdens een hulpreis van GAiN naar Lesbos. Zij benaderden mij om voor langere tijd naar Griekenland te komen om daar de zorg voor de vrijwilligers op me te nemen. Dat klikte wel bij mij. Het werk voor en met vluchtelingen heeft ons altijd aangesproken. En door het ondersteunen van de vrijwilligers, kon ik indirect ook de vluchtelingen helpen.”
Maar voor het zover was, wilden Henk en Grace duidelijkheid van boven: “Ik had het idee dat God zei: verkoop je huis en dan zal Ik je wel vertellen wat je moet gaan doen. Dus gingen we ervoor bidden. De volgende dag stond er, uit het niets, zomaar een ‘te koop’ bord in onze voortuin! Dit was een duidelijk teken.” Het huis werd verkocht, de koffers gepakt en zo (be)landden Henk en Grace eerst op Lesbos en later op Samos.
Hun voornaamste taak ligt bij het begeleiden van de vrijwilligers die soms voor langere, soms voor korte tijd komen en gaan. Ze halen ze op van het vliegveld, brengen ze naar hun accommodatie en letten op hun geestelijke en emotionele welzijn. Er wordt heel wat afgewandeld, gebeden en besproken. De gesprekken gaan over relaties, vergeving, geloof en zingeving. En over de soms moeilijke dingen die ze meemaken in het kamp. Over vragen als: waar is God in het lijden? Alles, zodat ze goed kunnen functioneren in het werk met de vluchtelingen.
Op de vraag wat Henk wil bereiken met de hulp die ze bieden in het kamp, is het antwoord: “We willen de vluchtelingen erg graag laten zien dat we er voor ze zijn. Dat we ze zien. Door een vriendelijk gezicht en een luisterend oor, laten we de liefde van God zien en wordt een vertrouwensband opgebouwd. Ze hoeven niet meer over hun schouder te kijken. Ze zijn eindelijk veilig. Een Afghaanse vrouw, die al jaren op de vlucht was, zei eens: “Door jou voel ik me voor het eerst in jaren weer mens.”
Ook de praktische hulp is erg waardevol. “Vaak hebben de vluchtelingen niet meer dan de kleren die ze aan hebben. Besef dan eens, wat het betekent wanneer ze een schoon kledingstuk krijgen … dat alleen is al van grote betekenis! Door de hulp die we aan ze geven, ervaren vluchtelingen dat ze niet vergeten, maar juist gezien worden. Dat ze weten dat ze er niet alleen voor staan.”
