Madalina (19) is een Roma-meisje. Ze studeert rechten aan de universiteit in Cluj. Haar doorzettingsvermogen en de rol die de mensen bij Casa Speranta hebben gespeeld brachten haar zover. En niet te vergeten de sponsor die haar ook nu nog maandelijks helpt met de kosten voor voedsel en vervoer.
Madalina maakt een bescheiden en zelfverzekerde indruk en ze vertelt met liefde over haar tijd bij de naschoolse opvang en huiswerkbegeleiding bij Casa Speranta.
“Als ik uit school kwam, ging ik naar Casa Speranta om mijn huiswerk te maken, dingen te oefenen die ik moeilijk vond of om te spelen. We kregen er ook een maaltijd. Thuis m’n huiswerk maken was geen optie. Ik heb twee broertjes die veel lawaai maakten en bij Casa Speranta had ik meer rust om me te concentreren. Mijn beide broertjes, Marius (14) en Rafael (10), staan beide ook ingeschreven bij Casa Speranta.”
Even de problemen vergeten
De tijd bij Casa Speranta heeft haar veel gebracht. Ze had veel aan de contacten met de docenten die als vrienden voor haar waren en ze voelde zich erg op haar gemak. Daar kon ze haar problemen even vergeten en plezier maken met de andere leerlingen: ”Het was er een soort speeltuin, maar dan eentje die je helpt te leren en helpt te ontwikkelen als persoon.”
De afgelopen tijd moest ze nadenken over welke opleiding ze wilde volgen na het behalen van haar diploma voor de middelbare school. Ze twijfelde tussen maatschappelijk werker of advocaat. Het eerste omdat Lisa, die docent is bij Casa Speranta, dat ook is. Lisa is een rolmodel voor Madalina. Toch koos ze uiteindelijk voor een studie in rechten.
Stichting Charis is als een thuis voor Madalina. Ze komt er al 12 jaar en bezoekt er de jeugdavonden. Soms komt ze daar gestrest en met pijn, veroorzaakt door de artritis, naartoe. “Als ik aankom vergeet ik het meestal gewoon. We lachen, maken grapjes, hebben plezier, we bidden en ik vergeet alles. Door de jeugdavonden voelde ik me bevrijd en door de preken begon ik te veranderen. Ik waardeer meer wat ik heb.”
Madalina: “Ik heb geleerd om anderen te respecteren en om hun meningen te accepteren ook al zijn ze anders dan de mijne. Ik heb veel mooie herinneringen gemaakt en nieuwe dingen geleerd. Ik zou iedereen aanraden om naar Casa Speranta te gaan.”
Help mee!
Raakt het verhaal van Madalina jou en zou je meer Roma- kinderen willen helpen aan een betere toekomst? Klik hier om financieel bij te dragen.