De zussen Nina (86) en Nadja (93) uit Hăsnășenii Noi hebben als jonge meisjes al veel meegemaakt: de Tweede Wereldoorlog, de hongersnood in 1946 en 1947, de Sovjettijd en het overlijden van beide ouders in 1940. Nadja vertelt over deze moeilijke periode:
“Het moeilijkst was de oorlog en de hongersnood daarna. In 1940, toen was ik 10, overleden m’n ouders. Nina was 2. M’n vader overleed aan longkanker en m’n moeder van verdriet. En als meisje van 16 jaar ging ik langs de huizen om te bedelen om voedsel voor m’n broertjes en zusjes. Een paar jaar later zijn twee broers op een landmijn gestapt, toen ze op een akker zochten naar aardappelen. Ze overleefden het niet. We waren met acht kinderen en nu zijn wij de enigen die nog in leven zijn.”
Inmiddels zijn ze, zeker voor Moldavische begrippen, stokoud en hebben zelfs hun kinderen overleefd. Nina en Nadja hebben allebei een eigen huis en wonen tegenover elkaar. Nina, als jongste, in het ouderlijk huis.
Nina heeft warme herinneringen aan haar huwelijk: “Mijn man was slim en goed voor mij. We hadden drie kinderen. Hij zorgde goed voor zijn gezin en is 23 jaar geleden overleden. Omdat ik slecht zie, krijg ik een invaliditeitsuitkering, dat is mijn pensioen. Ik moet leven van €92 per maand. Dat is moeilijk. Ik krijg weleens hulp van de burgemeester of via Romeo Cucireav. Soms nodigen jongere buurvrouwen me uit om te komen eten. Ik ben heel dankbaar voor hun gastvrijheid. Of als m’n zus of ik iets krijgen dan genieten we er samen van!”
Nadja heeft 20 jaar op een staatsboerderij koeien gemolken, vandaar dat haar pensioen €160 (2.900 Leu) per maand is. “In de zomer red ik het wel. Maar in de winter moet ik kolen kopen en die zijn duur. Met 700 kg kolen kom ik net de winter door, maar die kosten €320, het pensioen van twee maanden!”
Eén van de problemen waar Moldavië mee kampt is dat veel jongeren naar het buitenland gaan om te studeren of te werken. In Moldavië is weinig goed betaald werk te vinden. Ook de kleinkinderen van Nina en Nadja zijn vertrokken naar Siberië, Canada en Italië. Andere verwanten zijn inmiddels zelf ook te oud, of wonen te ver weg, om hulp te bieden.
Nina en Nadja zijn twee sterke vrouwen. Door alle ontberingen heen hebben ze zich staande weten te houden. Nu, op hoge leeftijd, kunnen ze wat extra steun heel goed gebruiken! Nina en Nadja zijn enorm blij met de voedselpakketten en het stookhout of de kolen die Romeo brengt.
“Dit is een grote verrassing. Ik verbouw zelf groente die ik inmaak voor de wintermaanden. Met dit voedselpakket erbij, heb ik genoeg te eten voor een maand! Vandaag maak ik een feestmaal klaar! Ik houd nu wat pensioengeld over om kolen te kopen tijdens de koude wintermaanden. Als dank bid ik voor jullie!”
Help mee!
Heeft het verhaal van Nina en Nadja jou bewogen? Doneer dan voor een betrouwbare bus voor onze samenwerkingspartner Romeo Cucireav zodat hij beide zussen kan blijven voorzien van voedsel en stookhout.
Klik hier voor een donatie om Nina, Nadja en andere mensen in Moldavië te helpen.